Ey melek-simâ ki senden özge hayrandır sana
Hak bilir insan demez her kim ki insandır sana
Vermeyen cânın sana bulmaz hayât-i câvidan
Zinde-i câvid ana derler ki kurbandır sana
Âlemi pervâne-i şem’-i cemâlin kıldı aşk
Cân-i âlemsin fidâ her lâhza bin cândır sana
Âşıka şevkınla can vermek iğen müşkil değil
Çün Mesih-i vaktsin can vermek âsandır sana
Çıkma yârim geceler ağyâr ta’nından sakın
Sen meh-i evc-i melâhatsin bu noksandır sana
Pâd-şâhım zulm edip âşık seni zâlim demiş
Hûb olanlardan yaman gelmez bu bühtandır sana
Ey Fuzûlî hûb-rûlardan tegâfüldür yaman
Ger cefâ hem gelse anlardan bir ihsandır sana
