Âf-tâb-i tal’atın tuttukça evc-i irtifâ’
Âh eylediğim serv-i hırâmânın içindir
Akl yâr olsaydı terk-i aşk-ı yâr etmez m'idim
Aks-i ruhsârın ile oldu müzeyyen mir’ât
Aldı gül-zar içre su aks-i izar-i âlini
Âlem oldu şâd senden ben esîr-i gam henüz
Ârızın görse felek mihr bırakmaz aye
Âşık oldum yine bir tâze gül-i ra’nâya
Aşk etvârın müsellem eyledi gerdûn bana
Aşktan cânımda bir pinhan maraz var ey hakîm
Aşrakat min feleki’l-behceti şemsen ve behâ
Âşyân-i murg-i dil zülf-i perişânındadır
Âyine sever candan ruhsâre-i cânânı
Ayş için bir turfa menzildir bahâr eyyâmı bâğ
Bâğa gir bülbüle arz-i gül-i ruhsâr eyle
Bâğa girdim ser-i kûyun anıp efgân ettim
Bahr-i aşka düştün ey dil lezzet-i cânı unut
Bakâ mülkün dilersen varını yok eyle dünyâ tek
Bana bâd-i saba ol serv-i gül ruhtan haber vermez
Bâr-i mihnetten nihâl-i kâmetin ham olmasın