Ol perî veş kim melâhat mülkünün sultânıdır
Hükm anun hükmü bana fermân anun fermânıdır
Sürdü Mecnun nevbetin şimdi benim rüsvâ-yi aşk
Doğru derler her zaman bir âşıkın devrânıdır
Lâhza lâhza gönlüm odundan şererlerdir çıkan
Katre katre göz döken sanman sirişkim kanıdır
Çâkler cismimde tîğ-i aşktan ayb etmeniz
Kim cünûn gül-zârının bunlar gül-i handânıdır
Ey Fuzûlî ola kim rahm ede yâr efgânına
Ağlagıl zâr anca kim zâr ağlamak imkânıdır