Hoşum kim dem-be-dem giryan gözüm ol hâk-i pâdandır

Hoşum kim dem-be-dem giryan gözüm ol hâk-i pâdandır
Ziyânı olmaz ol göz yaşının kim tûtiyâdandır

Dem-a-dem merdüm-i çeşmim içer kan zülf ü hâlinden
Belî ekser ma’âşı ehl-i deryânın karadandır

Deme Ferhâd kanın dökmüş ancak aşk şem-şîri
Benim gör kanlı yaşım kim bu hem ol mâ-cerâdandır

Mu’anber sünbülünden almadan bû olmadım rüsvâ
Bu rüsvâlık bana senden değil bâd-i sabâdandır

Habâb-i eşk içinde mûy-i jûlidemle hoş-hâlim
Başım bu hümâyun sâye ol âlî binâdandır

Vefâ resmin unutmuşsun diye incinmezem zirâ
Bu kim benden cefâ kem eylemezsen hem vefâdandır

Kemâl-i hüsn-i meşreb âri olmaktır ta’arruzdan
Riyâ ehline hem çok i’tirâz etmek riyadandır

Fuzûlî dökme çok yaş ihtiyât et gitmesin nâ-geh
Gözünden sürme kim gerd-i reh-i ehl-i safâdandır