Lâhza lâhza lebin anıp edicek efganlar
Katre katre saçılır dîdelerimden kanlar

Katre katre deme kandır ki çıkar çeşmimden
Dem-be-dem gönlüm oduyla eriyen peykânlar

Kaşların yayına meyl eyleyeli cân ü gönül
Dün ü gün ben bilirim kim ne çekerler anlar

Açma kâkül girihin başın için görme revâ
Ki perişân olalar bir nice ser-gerdanlar

Yel değer zülfüne yâ koymayıp öz hâli ile
Gezdirirler anı elden ele her dem canlar

Eyle uşşâka cefâlar ki vefâlar göresin
Sanma kim zâyi’ olur eyledin ihsanlar

Sorma zühhâda Fuzûlî reh ü resmin aşkın
Ne bilirler revîş-i ehl-i hıred nâ-danlar