Kurutmuş gâliba şevk odu Ferhâd’ın gözü yaşın
Ki ger aksaydı lâ’l eylerdi bî-şek Bî-sütun taşın
Belâ yolunda gavgâya kaçan ben tek dözer Mecnûn
Kaçan olmaz duran tek yeğ bilir her kimse yoldaşın
Demen göz yaşı ile def’ olur aşk âteşi tenden
Bu od her yere düşse fark kılmaz kurusun yaşın
Beyân-i aşk bestir levh-i ruhsârımda hûn-i dil
Besâret ehline zâhir kılar her nakş nakkâşın
Fuzûlî bâde-hârı düzâhî der halk hayrânım
Ki Hak niçin salıptır cennete mey-hâne evbâşın
