Bâr-i mihnetten nihâl-i kâmetin ham olmasın
Başımızdan sâye-i serv-kadin kem olmasın
Görmesem ruhsâr ü kadd ü çeşm ü lâ’lin dem-be-dem
Ömr bir an bir zaman bir lâhza bir dem olmasın
Gerd-i râhın azm-i gerdûn etti kim bu kadr ile
Şöhre-i âlem hemîn İsî-i Meryem olmasın
İltimâs ettin sabâdan tûtiyâ çektirmeğe
Ağlama ey göz gubâr-i der-gehi nem olmasın
Sen tek âfet geldiğin bilmişti kim Hak’tan melek
İltimâs eylerdi kim âlemde âdem olmasın
Der imiş zâhid ki olmak aybdır rüsvâ-yi aşk
Bu sözü fâş etmesin rüsvâ-yi âlem olmasın
Ey Fuzûlî zevk-i derd-i aşka noksan hayfdır
İhtiyât et penbe-i dâğında merhem olmasın
