Görmesem her göz açanda ol gül-i ra’nâ yüzün

Görmesem her göz açanda ol gül-i ra’nâ yüzün
Göz yumunca eşk-i gül-gûnum tutar dünyâ yüzün

Gerçi kâfirsin sana ey büt yeter ol ecr kim
Rağbetin büt-hâneden dönderdi bin tersâ yüzün

Perde-i çeşmimde nakd-i cevher-i tîğin senin
Mevce benzer kim tuta tahrîk ile deryâ yüzün

Olma ey sahrâ-nişin gâfil değil her su serâb
Mevc-i eşk-i germ-i Mecnûn’dur tutan sahrâ yüzün

Yâd-i ruhsâriyle ol mâhın gözüm kan yaş döker
Her gören sâ’atte hur-şîd-i cihân-ârâ yüzün

Naz edip dönderme ey bî-derd yüz uşşâktan
Bunca hem gösterme fakr ehline istiğnâ yüzün

Ey Fuzûlî dûd-i âhım tîre eyler âlemi
Görmesem bir lâhza ol mâh-i melek-sîmâ yüzün