Sâkiyâ mey sun ki dâm-i gam durur hüş-yârlığ
Mestliktir kim kılar gam ehline gam-hârlığ
Var fikrin yok gâmın çekmek nedir bir câm ilen
Bî-haber kıl bana bir ola yokluğ varlığ
Can metâ’nın bahâsıdır ne kim devrân verir
Turfa bu kim sanırım şefkattir ol gaddârlığ
Benden âhir çün kılar bî-zârlığ esbâb-i dehr
Dehr esbâbından ol yeğ kim kılam bî-zârlığ
Ta’ne-i ağyâr çekmektir işim bir yâr için
Kim olup ağyâra yâr eyler bana ağyârlığ
Çekme zahmet çek elin tedbîr-i derdimden tabîb
Kim değil sen bildiğin ben çektiğim bîmârlığ
Ey Fuzûlî eylerim kat’-i ta’alluk yârdan
Bu tarîk içre bana tevfîk ederse yârlığ
