16. yüzyıl Osmanlı Divan şâiri Behiştî'den muhteşem bir gazel.
Sanma sûfî hırka eğnimde külâhım serdedir
Bâdeye rehne konulmuş her biri bir yerdedir
Var ise dîdâra meyliñ aradan şekki götür
Kim hicâb erbâb-ı ‘ışkıñ dîdesine perdedir
Ol zamândan kim bizimle bezm-i peymân eylediñ
Gözlerim ey ‘ahde durmaz halka gibi derdedir
Yazdılarsa cürm-i bisyârım Kirâmen Kâtibîn
Gam değil âh-ı nedâmet ol dahı defterdedir
Merd iseñ dehr-i denîden isteme hergiz murâd
Kim zen-i çarhıñ Behiştî himmeti nâ-merdedir
