Ne görür ehl-i cefâ bende vefâdan gayrı

Ne görür ehl-i cefâ bende vefâdan gayrı
Ne bulur şem’ yakan kimse ziyâdan gayrı

Ey olan sâkin-i mescid ne bulupsan bilmen
Bûriyâsında anun bûy-i riyâdan gayrı

Gel harâbâta nazar sâkiye kıl kim yoktur
Ruh-i sâf ü mey-i sâfında safâdan gayrı

Ser-be-ser vâdi-i mihnettir ü gam mülk-i vücûd
Bir ferâgat yeri yok şehr-i fenâdan gayrı

Cümle-i halk bana yâr için ağyâr oldu
Kalmadı kimse bana yâr Hûdâ’dan gayrı

Azm-i kûyunda gönül yârlık ister bizden
Elimizden ne gelir hayr du’âdan gayrı

Fakr imiş fakr Fuzûlî şeref-i ehl-i vücûd
Özüne eyleme hem-dem fukarâdan gayrı