Mübeddel kılmağa subh-i visâle şâm-i hicrânı

Mübeddel kılmağa subh-i visâle şâm-i hicrânı
Benim âhım alıptır subh ü şâm çerh dâmânı

Gözüm yaşına hem-reng olduğıyçün keşf-i râzımda
Basarken bağrıma düştü gözümden bağrımın kanı

Dil-i pür-hun mudur sinemde yâ ol kaşları yanın
Çekilmiş nâveki cismimde kalmış kanlı peykânı

Yüzün görmek temennâsındayım ammâ budur müşkil
Ki dem düştükçe açtırmaz bana göz eşk tuğyânı

Dedin ey Hızr benzer yâr lâ’li Âb-i Hayvân’a
Bu ta’zîm ile toprakdan götürdün Âb-i Hayvân’ı

Nisâr-i hâk-i pâyın lâyıkı bir gevher isterdim
Kamu gözden geçirdim katre katre eşk-i galtânı

Fuzûlî’nin yeter aşkına inkâr eyle ey gerdûn
Güvâh-i hâl yetmez mi sana feryâd ü efgânı