Ey tegâfül birle her sâ’at kılan şeydâ beni
Vâkıf ol kim öldürür bir gün bu istiğnâ beni
Za’fım elden yaşıran ahvâlimi saklar veli
Nâle-i bi-ihtiyârımdır kılan rüsvâ beni
Ger beni hun-âbe-i eşkim nihân eyler ne sûd
Kanda olsam nâle vü zârım kılar peydâ beni
Vâlih-i zevk-i leb-i mey-gûn ü çeşm-i mestinim
Sâkiya sanma harâb etmiş mey-i sahbâ beni
Hâli etmiştir beni benden muhabbet dostlar
Ayb kılman görseniz âlemde bi-pervâ beni
Gûşe-i mihrâb tutmuştum reh-i zühd ü salâh
Koymadı öz hâlime ol nergis-i şehlâ beni
Ey Fuzûlî bir sanem zülfüne gönlüm bağladım
Çekti zencir-i cünûna âkıbet sevdâ beni
