Dün gönül dil-bere şerh-i gam-i pinhân etti

Dün gönül dil-bere şerh-i gam-i pinhân etti
Cem’ iken gönlünü bir pâre perişân etti

Yer tutam derdi gönül nâle ile kûyunda
Yetmedi bir yere her nice ki efgân etti

Va’de verdi ciğerim kanın içe müjgânın
İntizâr ile bu hasret ciğerim kan etti

Gamze tîğiyle gözün gönlümü yüz pâre kılıp
Her birin bir hedef-i nâvek-i müjgân etti

Kıldı mihrâba kaşın fikri fakîhi mâ’il
Gör nice kâfiri ol va’z müselmân etti

Göreyim çok yaşasın dîde ki merdümlük edip
Gam hücûmunda beni eşk ile ummân etti

Ey ecel can tama’ın kılma Fuzûlî’den kim
Bir kemân-ebrûya çoktan anı kurbân etti