Ey esîr-i dâim-i gam bir gûşe-i mey-hâne tut

Ey esîr-i dâim-i gam bir gûşe-i mey-hâne tut
Tutma zühhâdın muhâlif pendini peymâne tut

Dişledimse lâ’lin ey kanım döken kahr eyleme
Tut ki kan ettim adâlet eyle kanı kana tut

Çizginirken başına şem-i ruhundan cânımı
Men’ kılma anı hem ol şem’e bir pervâne tut

Ger sana efgânımı bi-hûde derse müdde’i
Ol söze tutma kulak ben çektiğim efgâne tut

Kılmazam zencir-i zülfi terkin ey nâsih beni
Hâh bir âkil hayâl et hâh bir divâne tut

Ey olup sultan diyen dünyâda benden gayrı yok
Sen seni bir cuğd bil dünyânı bir virâne tut

Ey Fuzûlî dehr Zâl’inin firîbinden sakın
Olma gâfil er kimi depren işin merdâne tut