Hat-i ruhsârın eder lûtfda reyhân ile bahs
Hüsn-i sûrette cemâlin gül-i handân ile bahs

Cenneti kûyuna zühd ehli münâsib deseler
Ne münâsib ki kılam bir nice nâdân ile bahs

Yüzüne durmasın âyine urup lâf-i safâ
Ne revâ meh kıla hur-şîd-i dırahsân ile bahs

Gerçi şimşâdda çok lâf-i lekâfet vardır
Haddi yoktur ki ura serv-i hırâmân ile bahs

Kılsa can lâ’li ile feyz yetirmek bahsin
Cânib-i lâ’lini tut ey gönül et cân ile bahs

Düşer od şem’ diline bu sebebden ki kılar
Dil uzatıp geceler ol meh-i tâbân ile bahs

Sıfât-i hüsnün eder haste Fuzûlî ne aceb
Hüsn-i güftârda ger eylese Hassân ile bahs