Dürd veş ser-geşte-i câm ü harâb-i bâdeyim

Dürd veş ser-geşte-i câm ü harâb-i bâdeyim
İ’tibârım yok ayak toprağı bir üftâdeyim

Hiç reng ilen bana âbâdlık mümkin değil
Ben harâb-i bâde-i sâf ü izâr-i sâdeyim

Demezim değmez bana gamzen hadengi ya değer
Değme kaydı çekmezem âlemde bir âzâdeyim

Âb-i çeşmim çizginir kûyunda ammâ kadri yok
Demesin bu devrde kimse ki merdüm-zâdeyim

Zâhidâ benden ne hâsıl kim okursan mescide
Bende tâ’at yok heman âlâyiş-i seccâdeyim

Çerh devrinden ne hâsıl kim verir tağyir-i zevk
Durmadan zevk artırır miskin-i devr-i bâdeyim

Zevk istersen Fuzûlî terk-i dünyâ kıl ki ben
Bulmadım bir zekv bundan gayrı tâ dünyâdeyim