Ey meh benimle dostlarım düşmen eyledin

Ey meh benimle dostlarım düşmen eyledin
Düşmen hem eylemez bu işi kim sen eyledin

Peykânlarınla doldu tenim âferin sana
Bî-dâd çekmeğe tenimi âhen eyledin

Tahsîn sana ki gönlüm evin tîre koymadın
Her zahm-i nâvekin ana bir revzen eyledin

Olsun ziyâde rif’atın ey âh-i âteşin
Mihnet-serâmızı bu gece rûşen eyledin

Eksilmesin tarâvetin ey eşk-i lâle-gûn
Gül gül tamıp makâmımızı gül-şen eyledin

Can çıksa menzil etmeğe ev tut habâbdan
Ey göz yaşı ki kasd-i binâ-yi ten eyledin

Mümkin değil cihânda Fuzûlî ikâmetin
Bi-hûde sen bu merhalede mesken eyledin