Ey firâk-i leb-i cânan ciğerim hûn ettin

Ey firâk-i leb-i cânan ciğerim hûn ettin
Çihre-i zerdimi hûn-âb ile gül-gûn ettin

Ciğerim kanını göz yaşına döktün ey dil
Vara vara anı Kulzüm bunu Ceyhûn ettin

Nice hüsn ile seni Leylî’ye nisbet kılayım
Bilmeyip kadrimi terk-i men-i Mecnûn ettin

Söyledin kim tutarım şâd gönüllerde makâm
Şâd iken bu söz ile gönlümü mahzûn ettin

Ahd kıldın ki cefâ kesmeyem âşıktan
Âşıkı va’de-i ihsân ile memnûn ettin

Cür’a cür’a mey içip zîb-i cemâl artırdın
Zerre zerre gözümün nûrun efzûn ettin

Ey Fuzûlî akıtıp seyl-i sirişk ağlayalı
Aşk ehline figân etmeği kânûn ettin