Tâb-i hur-şîd meh-i rûyuna vermiş revnak
Tâ ne zibâ hatt için ola bu tezhîb-i varak
Aks-i kaddinle gören dâ’ire-i âyineyi
Der meh-i bedrdir engüşt-i nübüvvetten şak
Sana gül-şende nisâr etmek için her nergis
Götürüptür başa altın dolu bir sîm tabak
Her sanem mushaf-i hüsn-i Hak’a bir âyettir
Mekteb-i aşkta her dil ana bir tıfl-i sebak
Sana âşıklığımızdır bize bürhân-i cünûn
Hüsne akl ehli mukayyed olabilmez mutlak
Resmdir âşıka gelmek kaşı yaylardan ok
Aşk peydâ olalı böyle kurulmuş bu nesak
Şâhdır hüsn bisâtında bu gün ol gül-ruh
Ey Fuzûlî men-i âvâre sürülmüş beydak