Âşık oldum yine bir tâze gül-i ra’nâya

Âşık oldum yine bir tâze gül-i ra’nâya
Ki salar âl ile her dem beni yüz gavgâya

Let urup kâleb-i fersûdemi geh habs kılar
Geh serâsime vü uryan bırakır sahrâya

Yüzümün kan ile kimûhtunu al ettim kim
Âlet-i san’at ola ol büt-i bî-pervâyâ

Bu ne iştir ki bizi iğne kimi inceldip
Salar iplik kimi her dem bir uzun sevdâya

Ayağın bağlamış âvârelerin san’at ile
Yok nihâyet ser-i kûyunda gezen şeydâya

Lâht lâht olmuş iken gamze direfşini çekip
Çâre-sâz olmadı bir gün ten-i gam-fersâya

Yaka çâk edeni basmak kimi salar ayağa
Ey Fuzûlî gör anun ettiğini istisnâya