Göz hatından merdümin mahv etmedin bulmaz murâd
Zâyi’ eyler hüsnünü hattın sevâd üzre sevâd
Olabilmez çin-i zülfünden cüdâ göz merdümi
Câri olmuştur bu âdet turrasız olmaz midâd
Gönlün âhımdan terahhum sûretin gösterdi lik
Mevcden su naksına çok etmek olmaz i’timâd
Eşk ü âhım nefreti kat’ etti ilden ülfetim
Çizginen çevremde yâ gird-âbdır yâ gird-bâd
Geçti tenden okların tenhâ kılıp dil dem-be-dem
Nâleler eyler geçen hem-demlerin ettikçe yâd
Çâk-i sinemden gönül çıktıkça şâd olsam n’ola
Böyle âfetten yakasın kurtaran olmaz mı şâd
Şîve-i şimşâd-i kaddin görse eyler bâğ-bân
İ’tidâl-i servden elbette sebl-i i’tikad
Koyma nâkıs ehl-i derd içre Fuzûlî’ni tabîb
Eyle bir dermen ki derdin ede gün günden ziyâd
