Ey nâvek-i şevkin siperi sîne-i ahbâb
Zülfün hamı erbâb-i vefâ saydına kullâb

Mihrâbda şekl-i ham-i ebrû-yi lâtîfin
Vâcib bu cihetten kamuya secde-i mihrâb

Sûzum der idim şem’ sana eyleye rûşen
Nezzâre-i ruhsârına yok şem de hem tâb

Hur-şîd-i cemâlinden ol ay saldı nikâbın
Subh oldu dur ey baht nedir bunca şeker hâb

Dün subh yetirdim feleğe mevc-i sirişkim
Gark etti felek üzre olan ençümü gird-âb

Sâkî meger ol lâ’l sözün der mey-i nâba
Kim düştü ayağına elin öptü mey-i nâb

Cem’iyyet-i esbâba gönül verme Fuzûlî
Kim tefrîkadır hâtıra cem’iyyet-i esbâb